बख्त सिंह सन्‌ १९०३ मा अहिले पाकिस्तानमा पर्ने पन्जाबमा एक सिख परिवारमा  जन्मनुभएको थियो। एक इसाई विद्यालयमा अध्ययन गरेपनि उहाँ इसाईहरू प्रति तितोपन बोक्नुहुन्थ्यो, त्यसैले हिन्दु र मुस्लिमहरूलाई मात्र आफ्नो मित्र बनाउनुहुन्थ्यो। स्नातक गर्दा आफूलाई उपहार स्वरूप दिइएको छालाको खोल भएको बाइबल च्यातेर फाल्नुभयो र छालाको खोल मात्र राख्नुभयो।
 
बख्त सिंहले इङ्गल्यान्डमा पढ्ने इच्छा व्यक्त गर्दा उहाँको बुबाले सुरुमा इन्कार गर्नुभयो, तापनि पछि बख्त सिंहलाई लन्डनको इन्जिनियरिङ कलेजमा मेकानिकल इन्जिनियरिङ पढ्न सन्‌ १९२६ मा इङ्गल्यान्ड पठाइयो। त्यहाँ उहाँले कपाल खौरिनु भयो (जुन काम सिखहरूका लागि निषेधित छ) र रक्सी र महँगो चुरोट पिउन थाल्नुभयो र पश्चिमी संस्कृतिअनुसार जिउन थाल्नुभयो । तर यी सांसारिक सुखहरूले उहाँलाई अतृप्त र दुखी छोडे।
 
सन्‌ १९२८ मा क्यानडामा शिष्टाचारबाट एक मण्डलीको सेवामा भाग लिँदा, बख्त सिंहले गहिरो आत्मिक परिवर्तनको अनुभव गर्नुभयो। सुरुमा उहाँले घुँडा टेकेर प्रार्थना गर्न अस्वीकार गर्नुभयो, तर जब उहाँले आफ्नो बायाँमा एक जना मानिस र दायाँमा अर्कोलाई घुँडा टेकेर प्रार्थना गरिरहेको देख्नुभयो, उहाँले सम्मानका साथ उनीहरूसँग सामेल हुने निर्णय गर्नुभयो। जब उहाँले घुँडा ठेक्नुभयो अचानक स्वर्गीय शक्ति आफ्नो आत्मामा प्रवेश गरेको महसुस गर्नुभयो र आनन्द र शान्तिको बाढी उहाँमा बगेको अनुभव गर्नुभयो । आफूलाई थाहा नहुँदा-हुँदै उहाँले येशू ख्रीष्टको नाम दोहोर्‍याउन थाल्नुभयो, र त्यो नामले आफूमा आनन्द ल्याएको महसुस गर्नुभयो।
 
यस अनुभव पछाडि बख्त सिंहले हप्ताको दिनहरूमा मण्डली भवन खालि भएको बेला त्यहाँ जान थाल्नुभयो र शान्त चिन्तनमा आनन्द र शान्ति पाउनुभयो । धूम्रपान, मद्यपान र अन्य सांसारिक सुखको चाहना उहाँबाट हट्यो । सन्‌ १९२९ डिसेम्बर १४ तारिख  उहाँले एक साथीलाई बाइबल दिन आग्रह गर्नुभयो र पढ्न थाल्नुभयो। जब उहाँले यूहन्नाको सुसमाचार पढ्नुभयो तब उहाँले पहिलो पटक महसुस गर्नुभयो कि आफू ठुलो पापी हो र त्यति बेला नै येशूलाई आफ्नो मुक्तिदाता र परमेश्वरको रूपमा स्वीकार गर्नुभयो । उहाँले हरेक दिन घण्टौँ बाइबल पढ्न थाल्नुभयो, कोही बेला १४ घण्टसम्म पनि बाइबल अध्ययन गर्नुभयो ।
 
सन्‌ १९३३ मा बख्त सिंह भारतको मुम्बई फर्कनुभयो, जहाँ उहाँको नयाँ विश्वासको कारण उहाँको परिवारले उहाँलाई राम्रोसँग स्वागत गरेन। आफ्नो विश्वास गोप्य राख्न अस्वीकार गर्दा उहाँको कट्टर सिख परिवारले उहाँलाई त्याग्यो। घरबारविहीन भए पनि उहाँले मुम्बईको सडकहरूमा प्रचार गर्न थाल्नुभयो, र चाँडै नै भारतभरि हजारौँ मानिसहरूलाई आकर्षित गर्नुभयो। उहाँका जागृति सभाहरूमा  चिन्हहरू, अचम्मका कामहरू र निको पार्ने कामहरू भए। लेखक डेभ हन्टका अनुसार, “बख्त सिंहको आगमनले मद्रास(चेन्नै)का मण्डलीहरूलाई उथलपुथल पारिदियो। … यो ईश्वरको दासको प्रचार सुन्न एकै अवसरमा १२,००० भन्दा बढी मानिसहरू खुला मैदानमा भेला भए। धेरै गम्भीर बिरामीहरू बख्त सिंहले प्रार्थना गर्दा निको भए, बहिरो र गुँगा पनि सुन्न र बोल्न थाले।” उहाँले भारतभरि धेरै मण्डलीहरू स्थापना गर्नुभयो। उहाँको परिवारले अन्ततः उहाँलाई स्वीकार गर्‍यो, र तिनीहरूमध्ये धेरै येशू ख्रीष्टका अनुयायी भए।
 
सन्‌ २००० सेप्टेम्बर १७ मा ९७ वर्षको उमेरमा बख्त सिंहको निधन भयो, जसले एउटा चिरस्थायी प्रभाव छोडेर जानुभयो। उहाँले ६० वर्षसम्म जागृति सभाहरूमा प्रचार गर्दै भारतभर यात्रा गर्नुभयो र ६,००० स्वदेशी मण्डलीहरू र झुन्डहरू सुरु गर्नुभयो। आज उनको प्रभावले भारत, पाकिस्तान, श्रीलङ्का, अस्ट्रेलिया र संयुक्त राज्यमा गरी लगभग १०,००० वटा मण्डलीहरू स्थापना भएका छन्‌ । बख्त सिंह बिल्ली ग्राहम, फ्रान्सिस शेफर, डा. मार्टिन लोयड-जोन्स, जेरी फाल्वेल र जोन स्टट जस्ता चर्चित इसाई अगुवाहरूको साथी हुनुहुन्थ्यो।
 
बख्त सिंहको जीवन परिवर्तनकारी विश्वासको शक्ति र एक व्यक्तिले अनगिन्ती अरूको जीवनमा पार्न सक्ने प्रभावको प्रमाण हो। विरोध र सतावटको सामना गर्नुपर्दा पनि उहाँ आफ्नो विश्वासमा अडिग रहनुभयो र येशू ख्रीष्टको सन्देश फैलाउन आफ्नो जीवन समर्पण गर्नुभयो। इसाइत्वमा उहाँको योगदानले संसारभरका मानिसहरूलाई प्रेरित र प्रभाव पार्छ।
 
उहाँको जीवन र सेवाद्वारा नै हेब्रोन मण्डलीहरूको स्थापना भयो, जसलाई एल-शद्दाई मण्डली भनी पनि चिनिन्छ । उहाँको पहिलो मण्डलीको स्थापना सन्‌ १९४१ मा तमिलनाडु प्रान्तको चेन्नै सहरमा भयो। सन्‌ १९५० मा उहाँ आफ्नो बसाइलाई हैदराबादमा सार्दा स्थापन गरिएको मण्डलीको नाम हेब्रोन राखियो।