ह्यु ल्याटिमर राजा हेनरी आठौँको शासनकालमा एक प्रभावशाली अङ्ग्रेजी पादरी र बिशप हुनुहुन्थ्यो । बेलायतको थर्कास्टनमा जन्मेका ल्याटिमर एक समृद्ध किसानको छोरो हुनुहुन्थ्यो, र उहाँले आफ्नो प्रारम्भिक शिक्षा स्थानीय व्याकरण विद्यालयमा प्राप्त गर्नुभयो । उहाँले पछि क्याम्ब्रिज विश्वविद्यालयमा अध्ययन गर्नुभयो, जहाँ उहाँ बहस गर्ने कौशल र धार्मिक सुधारमा उहाँको रुचिको लागि परिचित हुनुभयो ।
 
आफ्नो सेवकाइको प्रारम्भिक वर्षहरूमा ल्याटिमर इङ्गल्यान्डको सुधारवादी आन्दोलनसँग जोडिनुभयो, जुनचाहिँ चर्च अफ इङ्गल्यान्डलाई रोमन क्याथोलिक अभ्यासहरू र विश्वासहरूबाट शुद्ध पार्न सुरु भएको थियो । यसले उहाँलाई मण्डलीका धेरै प्रमुख व्यक्तित्वहरूसँग शत्रुतामा पुर्‍यायो, जसले उहाँलाई समस्या ल्याउने र उनीहरूको अख्तियारको लागि खतराको रूपमा देखे ।
 
उल्लेखनीय विरोधको सामना गर्नु परे तापनि ल्याटिमरले आफ्नो सुधारवादी प्रचार र शिक्षालाई जारी राख्नुभयो, र शक्तिशाली र प्रेरक प्रचारकको रूपमा उहाँको प्रतिष्ठा बढ्यो । उहाँ आफ्नो ज्वलन्त प्रचारहरूको लागि परिचित हुनुभयो, जसले प्रायः मण्डलीको भ्रष्ट अभ्यासहरूको आलोचना गर्‍यो, र ठुलो आत्मिक शुद्धता र सामाजिक न्यायको लागि आह्वान गर्‍यो ।
 
सन्‌ १५३५ मा उहाँलाई राजा हेनरी आठौँद्वारा वर्सेस्टरको बिशपको रूपमा नियुक्त गरिएको थियो, तर राजाको रूढिवादी धार्मिक नीतिहरूसँग सहमत हुन नसकेर उहाँले सन्‌ १५३९ मा राजीनामा दिनुभयो । उहाँलाई आफ्नो विश्वासको लागि धेरै पटक गिरफ्तार गरियो र कैद गरियो, तर प्रोटेस्टेन्टवादको पक्षमा रहेको राजा एडवर्ड छैटौँले उहाँलाई रिहा गरे । तर एडवर्ड छ वर्षको मात्र थिए, र उनी आफ्ना सल्लाहकारहरूबाट धेरै प्रभावित थिए । यी धेरै सल्लाहकारहरू ल्याटिमरभन्दा बढी कट्टरपन्थी थिए, र उहाँलाई आफ्नो योजनाको लागि खतराको रूपमा देखे ।
 
सन्‌ १५५३ मा एडवर्ड छैटौँको मृत्यु भयो, र उहाँकी सौतिनी दिदी मेरी शासनमा आइन् । मेरी एक कट्टर क्याथोलिक थिइन्, र उनी अङ्ग्रेजी सुधारवादी आन्दोलनलाई उल्टाउन कटिबद्ध थिइन्‌ । धेरै अन्य प्रोटेस्टेन्ट नेताहरूसँग ल्याटिमरलाई पनि गिरफ्तार गरियो र कैद गरियो । उहाँको विरुद्ध धर्मद्रोह र देशद्रोहीको मुद्दा चलाइएको थियो, र उहाँलाई मृत्युदण्ड घोषण भयो ।
 
सन्‌ १५५५ अक्टोबर १६ तारिखमा ल्याटिमरलाई अक्सफोर्ड सहरमा खम्बामा बाँधेर जलाइयो । जलाइनुभन्दा अगि उहाँले आफ्नो साथमा मृत्यु दण्ड पाएको श्रीमान्‌ रिडलेलाई भन्नुभएको उहाँका अन्तिम शब्दहरू यी थिए, “श्रीमान्‌ रिडले, साहसी हुनुहोस्‌ ! हामी आजको दिन परमेश्वरको कृपाले इङ्गल्यान्डमा यस्तो एउटा मैनबत्ती बाल्नेछौँ, कि मलाई विश्वास छ त्यो कहिल्यै निभाइने छैन ।”


 
हेनरी आठौँले ६३ जनालाई जलाए, एड्वार्डले २ जना र आफ्नो ५ वर्षको (१५५३ – १५५८) शासनकालमा रानी मेरीले ह्यु ल्याटिमर सहित ३०० जनाभन्दा बढीलाई जलाइन्‌ । यसरी कैयौँले बालेको मैनबत्तीद्वारा बेलायतमा जागृतिको आगो सल्कियो ।
 
आजको मण्डलीहरूले भावनामा बग्नुलाई जागृति ठान्ने गरेका छन्‌, यो साँचो जागृतिलाई ढाक्न प्रयोग हुने भ्रम मात्र हो । आज परमेश्वरले खोज्ने निपुण प्रचारकहरू, सङ्गीतज्ञहरू र इसाई जादुगरहरू होइनन्‌, तर मैनबत्ती बाल्न तयार भएकाहरू : ह्यु ल्याटिमरले बाल्नुभएको जसरी !