प्राय: परिणामलाई नै माध्यमको न्यायकर्ताको रूपमा हामीले हेर्ने गर्छौँ, र इसाइत्वमा पनि असल परिणाम उत्पन्न भएमा त्यो काम परमेश्वरको स्वीकृति पाएको हामी मान्ने गर्छौँ। साथै मानिसको असल कर्म र त्यसको राम्रो नतिजाले उसको जीवनशैलीलाई उचित ठहराउँछ भनी पनि हामी मान्ने गर्छौँ। तर यस प्रकारको मान्यताले विश्वभरि नै इसाइत्वलाई बाहिरको कुराहरूले भन्दा पनि बढी नोक्सान पुराएको छ। धर्मशास्त्रलाई अध्ययन गर्न समय नदिने आजको पुस्ताको लागि भावना र परिणाम नै ईश्वर भएका छन्‌।

यो कुरालाई हामीले सिक्नु पर्छ कि उद्देश्य वा परिणाम राम्रो भयो भन्दैमा त्यसको लागि प्रयोग भएको माध्यम सही स्थापित हुँदैन। इसाइत्वको लागि तराजुचाहिँ परिणामहरू होइनन्‌, तर धर्मशास्त्र हो । धर्मशास्त्रसँग मेल नखाने कुनै पनि माध्यम त्यसले जत्ति महान्‌ असल परिणाम ल्याए पनि गलत हो, त्यो माध्यम इन्कार र खण्डन गरिन पर्ने कुरा हो । साथै कुनै व्यक्तिका कामहरूको फल जतिसुकै राम्रो देखा परे पनि जीवनशैली धर्मशास्त्रअनुसार भएन भने त्यस व्यक्तिको अनुसरण गर्नु हुँदैन।

“त्यो दिन धेरैले मलाई भन्नेछन्, ‘प्रभु, प्रभु, के हामीले तपाईँको नाउँमा अगमवाणी बोलेनौँ? तपाईँको नाउँमा भूतहरू धपाएनौँ। र तपाईँको नाउँमा अनेक शक्तिशाली काम गरेनौँ र?” मत्ती ७:२२

अगमवाणी बोल्नु, भूतहरू धपाउनु र शक्तिशाली काम गर्नु, त्यो पनि येशूकै नाउँमा, के असल परिणामहरू होइनन्‌ र? तर येशूले भन्नुभयो, “अनि म तिनीहरूलाई सफासँग भन्नेछु, ‘मैले तिमीहरूलाई कहिल्यै चिनेको छैनँ। ए अधर्म काम गर्नेहरू हो, मबाट दूर होओ।’ ”

येशूले तिनीहरूमा के खोज्नुभयो ? पिताको इच्छा पालन गर्नु :

“मलाई ‘प्रभु, प्रभु’ भन्ने सबै स्वर्गको राज्यमा प्रवेश गर्नेछैनन्‌। स्वर्गमा हुनुहुने मेरा पिताको इच्छा पालन गर्ने मानिसले मात्र परमेश्वरको राज्यमा प्रवेश गर्नेछ।”

तिनीहरूका चमत्कारी चिन्हहरू र त्यसका परिणामहरू राम्रा थिए, यद्यपि तिनीहरूको जीवन (जिउने तरिका) पिताको इच्छाअनुसार थिएन, त्यसैले तिनीहरू परमेश्वरको अगाडि ‘अधर्म काम गर्नेहरू’को रूपमा थिए।

नयाँ करारमा सेवा गर्ने हाम्रो लागि त्यो पिताको इच्छा स्पष्ट रूपमा नयाँ करारमा लेखिदिएको छ। त्यो मापदण्डभित्र नपर्ने जुनसुकै माध्यमलाई पनि हामीले स्वीकार गर्नु हुँदैन।

परमेश्वरको सन्दुकलाई यरूशलेममा ल्याउने दाऊदको प्रयास एकदमै उच्च ईश्वरीय प्रयास थियो, तर कहातीहरूले मात्र काँधमा बोक्नु पर्ने (गन्ती ४:१५) सन्दुकलाई गोरु गाडामा बोकेको तरिका परमेश्वरलाई मन परेन, र सन्दुकलाई छुने उज्जाहलाई, जसलाई छुने अनुमति उनलाई थिएन, परमेश्वरले प्रहार गर्नुभयो। । २ शमूएल ६:१-८